آثار و مقالاتی از داریوش شایگان

چطور میشه این کتاب رو خریداری کرد؟ نگاه شکسته: بحثی دربارۀ «اسکیزوفرنی» فرهنگی. اثر شایگان

این کتاب بسیار مورد نیاز من بود در جهت یک سری از مطالعات بسیار سپاسگذارم

عبدالله نصری در رویارویی با تجدد می‌نویسد:
به زعم شایگان ما بسیاری از مفاهیم تفکر غربی را ناآگاهانه و «بی‌چون و چرا و بدون دید تحلیلی و تاریخی می‌پذیریم» و دربارهٔ آنها پرسش نمی‌کنیم. خاطرهٔ قومی ما رو به زوال است. ما دچار توهم مضاعف هستیم، چرا که از یک سوی می‌پنداریم که ماهیت تفکر غربی را شناخته و می‌توانیم عناصری از آن را برگزینیم که با میراث فرهنگی ما سازگار است، و از سوی دیگر «گمان می‌کنیم که هویت فرهنگی خود را حفظ می‌کنیم»، در حالی که خاطرهٔ قومی ما تاب مقاومت در برابر تفکر غربی را ندارد. این توهم مضاعف به دو صورت بروز می‌کند: ۱. غربزدگی ۲. بیگانگی از خود

دو اثر متاخر استاد شایگان هم خواندنی‌اند
کتاب در جست و جوی فضاهای گمشده که در واقع مجموعه مقالاتیست از دکتر شایگان در زمینه هنر، بخش نخست مجموعه به مسئله هنر، به ویژه هنرهای بصری و معماری و شهرسازی، می‎پردازد و می‎کوشد با مقایسه هنرهای شرق و غرب، وجوه مشخصه هر یک را برجسته سازد. بخش دوم مجموعه، با محوریت هنر معاصر ایران، به آثار برخی از هنرمندان ارزنده معاصر ایران می‎پردازد. هنر ایران بازتابنده روح ملتی است که هنوز حرف آخرش را نزده است و در آینده همچنان و بیش از پیش شگفت زدمان خواهد کرد.
و کتاب پنج اقلیم حضور، که به بررسی فردوسی، خیام، مولوی، سعدی و حافظ پرداخته است.
«پیش از هر چیز، باید صمیمانه اعتراف کنم که در زمینه ادبیات ایران، خود را خبره و متخصص نمی دانم. این کتاب که نخستین بار در سال 1983 به صورت مقاله ای به زبان فرانسه در مجله «اتود فیلوزوفیک» (Les Études philosophiques) به رشته تحریر درآمد، به هیچ وجه ادعای آن را ندارد که مطالب بکری در این زمینه طرح کرده باشد. شالوده این مقالات، براساس زاویه دید من، نسبت به خصلت شاعرانگی ایرانیان پی ریزی شده است؛ بر محور این پرسش که ارج و منزلت ایرانیان در قبال بزرگان ادبشان حاصل چه برداشتی است؟»
«از میان صدها شاعری که تاریخ ادبیات ایران به خود دیده است، ایرانیان تنها پنج شاعر (یا به عقیده برخی شش شاعر) را در مقام نمونه های اعلای بینش شاعرانه خویش برگزیده اند. جایگاه ممتاز این شاعران در تفکر ایرانی، صرفاً ثمره صفات استثنایی آنان نیست بلکه این پنج شاعر، هر یک به تناسب نبوغ خاص خود، نماینده تبلور یک جریان بزرگ تبار شناسی فکری هستند که سبک و سیاق و شیوه ای منحصر به فرد را در بازتاب نحوه ویژه جهان شناسی خود در پیش می گیرند.»

داریوش شایگان... مردی در جست و جوی « شدن ».
شایگان را در لا به لای نوشته هایش باید جست. مردی که در آسیا در برابر غرب حضور دارد، در زیر آسمان های جهان و در هویت چهل تکه.
کتابی توسط مرکز گفت و گوی تمدن ها ویکی از انتشاراتی ها (نشر هرمس یا نشر فرزان نو به گمانم) ، چاپ شد. مربوط به نشست و سمیناری .دوره ای در سال های میانه دهه 50 توسط شهبانوی وقت ایران نشستی با حضور اندیشمندان برگزار شد ، بودند از توشیهیکو ایزوتسوژاپنی تا... آن کتاب نیز خواندنی است.
امیدوارم که سایه این مرد و دیگر داریوش نازنین فرهنگ ایران جناب آشوری تا سال ها مستدام باشد.
در آخر یاد مسعود پورفر عزیز هم بخیر، شاید با بودن او دل و دماغی هم برای گپی در خصوص شایگان بزرگ باقی می ماند.

دو کتاب ؛ "افسون زدگی جدید"(هویت چهل تکه و تفکر سیار) و "زیر آسمانهای جهان"(در گفتگویی با رامین جهانبگلو) به نظرم بهترین آثار جناب "شایگان" هستند.
- از نظر جناب "جهانبگلو" اقای "شایگان " سه دوره فکری را در پروسه اندیشه ورزی اش یدک میکشد ؛ شرق گرایی - غرب گرایی و حد وسط(نقل به مضمون)

ممنون از بابت این مجموعه مقالات با کیفیت بالا و خوب.
از مقاله‌ی «روشنفکران ناکام: بومی‌گرایی و روشنفکری ایرانی» نوشته‌ی مهرزاد بروجردی:
«داریوش شایگان اندیشوری است که در دو دوره زمانی یعنی پیش و پس از انقلاب به تولید فکر پرداخته و دوگونه نگاه به غرب در میان آورده است. او پیش از انقلاب غرب را به سبب “زوال معنویت” می نگوهد. غربی که ماده‌گرا ، فن سالار و غیر عرفانی است. شایگان در کتاب “آسیا در برابر غرب” به میراث ازلی نگاه دار آسیا دلبسته است. به باور او ایران نیز بخشی از این امانت ازلی را به ارث برده و می بایست با گفتگوی با دیگران از این میراث و تمدن بشری به پاسداری برخیزد. به همین دلیل شایگان سال‌ها پیش از خاتمی تمدنها را به گفتگو فرا می خواند. در روند انقلاب، اما، او آنچه را که خود “ایدئولوژیک شدن سنت” می نامد از نزدیک تجربه می کند و به سیاسی شدن مذهب بدست روحانیان و بویژه روشنفکرانی چون شریعتی می نگرد. چنین است که شجاعانه در کتاب “انقلاب مذهبی چیست” به خود مشت و مالی و نیز نقد آن “خود اصالتمندی” که با انقلاب به آن رسیدیم و زنده‌اش کردیم می‌پردازد.»
در معرفی و حمایت از شایگان منابع زیادی موجود است ولی در نقد او می‌توان به مقالات آشوری در نقد مسئله‌ی غرب‌زدگی و احمد فردید مراجعه کرد.

بهاء الدین خرمشاهی در در باره داریوش شایگان می گوید:
ایشان فرهنگ‎ها را به خوبی می‎شناسند، چون فیلسوف فرهنگ هستند. فرهنگ ایران باستان را که خیلی خوب می‎شناسند و بعد هندشناس هم هستند. و یکی از رشته‎هایی که ایشان منفردند در آن، غرب‌شناسی است. ما چه کسی از ایشان غرب‎شناس‎تر داریم؟ البته شرق‌شناس هم هستند. «آسیا در برابر غرب» هم یکی از آثار ایشان هست که نمونه‏ای از نگرش ایشان است.

سلام . از آپلود کننده گرامی برای گذاشتن مطالب جالب از استاد شایگان تشکر می کنم .

این مجموعه 664 صفحه ست؛ مشخصات اشتباه نوشته شده